rogacz.fora.pl

Happynka

W małżeńskiej klatce

Renata od dwóch godzin siedziała w sypialni i czekała na swojego męża. Ubrana w czarną bieliznę i pończochy podpięte do koronkowego pasa, chodziła z kąta w kąt albo leżała na łóżku i wpatrywała się w sufit, myśląc o obietnicach jakie Michał składał jej od kilku dni.

- Czego pragniesz najbardziej? - pytał siedząc w fotelu i patrząc na jej dojrzałe nagie ciało, leżące na satynowej pościeli.
- Twojego dotyku, pocałunków, pieszczot - mruczała z pożądaniem w głosie. - Chcę się z tobą kochać.
Uśmiechnął się ciepło.
- Dostaniesz to czego pragniesz, ale najpierw musisz sprawić przyjemność mnie.
- Przecież wiesz, że dla ciebie w każdej chwili mogę stać się kurwą i dać się wyruchać każdemu facetowi.
- Wiem najdroższa, ale tym razem to za mało.
- Za mało? - spytała zaskoczona. - Nie rozumiem.
- Jest coś czego mi brakuje.
- Jedno twoje słowo, a zrobię wszystko co zechcesz.
- Chciałbym, żebyś była głodna. Głodna z pożądania.
- Przecież cię pożądam.
Znów się uśmiechnął.
- Chodź do mnie.
Zsunęła się z łóżka i na czworakach podeszła do męża. Uklęknęła tuż u jego stóp i położyła mu głowę na kolanach. Michał delikatnie głaskał ja po głowie.
- Wiem, że mnie pożądasz, ale to jeszcze za mało. Chcę żebyś cierpiała w bólu pożądania i podniecenia. Żebyś czuła, jak twoje ciało zdaje się palić w środku z tęsknoty za seksem i jak twój umysł odchodzi od zmysłów. Chcę żebyś szalała z rozpaczy i błagała mnie o nowych kochanków.
Podniosła głowę i spojrzała na męża.
- Mogę cię błagać już teraz jeśli tego chcesz.
- Nie, bo to nie będzie szczere. A wiesz jak bardzo nie lubię teatralnych gestów.
- Wiem - westchnęła.
Wziął do ręki jej dłoń i ucałował lekko jej wierzch.
- Wracaj do łóżka, opowiem ci coś.
Renata niechętnie wróciła na posłanie. Położyła się na boku w poprzek łoża i zaczęła słuchać opowieści Michała.

Ciepłym i głębokim głosem, opowiedział jej jak uwielbia patrzeć gdy ona jest w łóżku z kochankiem. Jak oddaje się jego pieszczotom i jak sama bawi się jego ciałem. Jak rozkłada przed nim szeroko nogi lub go dosiada, by się pieprzyć aż do orgazmu. Opowiadał o swoich emocjach jakie nim targają. Mówił o swoich marzeniach i pragnieniach.
A ona czuła jak jego słowa spływają na nią i wdzierają się do jej wnętrza. Jak rozpalają każdą jej cząstkę ciała. Czuła jak rośnie w niej podniecenie i napina każdy nerw. Czuła wtedy potrzebę zaspokojenia. Chciała by Michał wziął ją w swoje ramiona i się z nią kochał.
Ale w tym momencie on kończył swoją opowieść, całował żonę w policzek i życzył jej dobrej nocy, zostawiając ją samą.
Przez pierwsze dwie noce zasypiała bez problemu, ale w każdą kolejną, nakarmiona opowieściami męża, długo nie mogła zamknąć oczu. Przewracała się z boku na bok na atłasowej pościeli, widząc w wyobraźni wszystkie obrazy jakie namalował słowami. Zaczynała odczuwać głód, o którym on jej wspominał. Dopadały ją coraz większe pragnienia, drżała i kurczyła się się na łóżku nie mogąc znieść ognia podniecenia i pożądania, które Michał w niej rozpalał swoimi opowieściami. Mówiła mu o swoich odczuciach, ale on tylko się uśmiechał i dalej snuł swoje opowieści. Jednej nocy sięgnęła dłonią między uda i pieszcząc swoja cipkę doprowadziła się do orgazmu.

Myślała, że chociaż w ten sposób sobie ulży, ale okazało się że czuła się jeszcze bardziej podniecona i niezaspokojona. Wreszcie, któregoś wieczoru padła przed nim na kolana i ze łzami w oczach powiedziała, że dłużej nie zniesie tego oczekiwania, że nie może już znieść tego podniecenia, które stało się jej nieodłącznym towarzyszem, i którego ona już nie da rady dłużej znosić.
- Michał błagam cię - w jej głosie dało się wyczuć drżenie i rozpacz - albo zostaw mnie w spokoju albo oddaj komuś na własny użytek, bo ja już tego dłużej nie wytrzymam.
Mężczyzna pomógł jej wstać i przytulił mocno do siebie. Potem długo i namiętnie ją pocałował.
- Śpij dobrze kochana - powiedział wypuszczając ją z objęć.
- A opowieść? - spytała zaskoczona jego zachowaniem.
- Dzisiaj nie będzie opowieści.
- Dlaczego?
- Dobranoc - powiedział zamykając za sobą drzwi.
- Michał - wyszeptała kompletnie zbita z tropu.
Stała tak jeszcze przez chwilę, aż położyła się do łóżka. Szczelnie owinęła się kołdrą i cicho zapłakała.

Dzisiaj rano znalazła na brzegu łóżka bieliznę i pończochy, które przygotował dla niej Michał. Obok leżała karteczka "Bądź gotowa o 17".
Dołożyła wszelkich starań by wyglądać ładnie. Ale kiedy przedłużający się czas oczekiwania zaczął się przeciągać w nieskończoność straciła wszelką nadzieję na to, że mąż przygotował bieliznę na jakąś specjalną okazję. Było już po siódmej gdy Michał wszedł do sypialni. Leżała na łóżku. Obdarzyła go długim smutnym spojrzeniem.
- Coś się stało? - spytał siadając na brzegu.
- Nie, nic - odpowiedziała odwracając od niego wzrok.
- Przecież widzę - dotknął jej nagiego ramienia.
Odsunęła się dalej.
- Jesteś na mnie zła?
- A powinnam?
- Ty mi to powiedz.
- Tak jestem zła - wybuchła, ale zaraz się opanowała - a raczej smutna. Od dwóch godzin czekam na ciebie. Wyszykowałam się tak jak chciałeś. I po co?
Pretensja w jej głosie była szczera, tak samo jak błaganie, którym wczoraj przepełniła jego serce.
- Zabieram cię w miejsce gdzie oboje spełnimy nasze pragnienia.
- Dokąd?
- Zobaczysz.
Renata podniosła się i uklęknęła na łóżku obok męża. Objęła jego gładko ogolone policzki w dłonie i wyszeptała:
- Nie zawiedź mnie, proszę.
Pochyliła się nad nim i pocałowała.

Autor tekstu: Palecafrodyty
Autor rysunku: Telimena

Kopiowanie naszych prac jest dozwolone tylko na warunkach wolnej od opłat licencji: Licencja CC BY-NC-SA 3.0 [link widoczny dla zalogowanych]

unterberg

Palecafrodyty i Telimena, tja, ten duet potrafi poważnie zabełtać błękit w głowie Very Happy